Mijn stukje gaat over over de bijwerkingen die mensen ervaren en waar veel mis kan gaan. Laatst stond er een artikel van de Telegraaf op iemands tijdlijn over een jongeman die een aantal moorden had gepleegd. Omdat hierin stond dat zijn behandelaars slechts tegen de ongeruste ouders hadden gezegd dat zijn alarmerende gedrag waarschijnlijk door zijn ADHD-medicijn kwam, werd ik getriggerd en vroeg ik of de naam van dat ADHD-medicijn bekend was. Daarop kreeg ik enkele reacties – helaas niet de naam van het medicijn 😉 – waarop zich een leuk gesprek ontwikkelde.

Waarom wilde ik dit weten? Zoals bekend kunnen mensen agressief of suïcidaal worden door reguliere / chemische medicijnen. Het lijkt me daarom essentieel, dat het publiek daarover duidelijk geïnformeerd wordt!

Van ADHD-medicijnen had ik dit nog niet gehoord, dus nieuwsgierig ging ik op zoek op het internet. ADHD-medicatie kan blijkbaar net als bij antidepressiva bij een kleine groep paradoxaal genoeg juist bijwerkingen als agressie en suicidaliteit opwekken. Juist jongvolwassenen lijken hierbij vaker het slachtoffer (Zembla 9/2/16).

Ethische vraag: als iemand door medicijngebruik net over het randje gaat, wie is dan verantwoordelijk? Dit neemt de gruwelijkheid van de moorden uiteraard niet weg: daarom moet dit juist worden uitgezocht!

Hoeveel tijdbommen qua agressie en suicidaliteit worden zo onbedoeld gecreëerd? En waarom wordt familie niet standaard volledig en duidelijk vooraf geinformeerd over de mogelijke bijwerkingen?

Terug naar het stukje. Een vrouw antwoordde mij dat iedere patiënt anders kan reageren op bijwerkingen. En dat dat het gevaarlijke aan zulke medicatie is helaas. Mijn antwoord: klopt, er gaan zoveel jonge mensen vooral, diep triest. Elk mens telt!! Alles wat voorkomen kan worden, is de moeite waard om voor op te komen.

Tussendoor enkele links over ADHD-medicatie (en lees en denk vooral zelf na!)
https://richtlijnendatabase.nl/…/agressiviteit_adhd_bij_vol… Ook:
https://www.farmacotherapeutischkompas.nl/…/m/methylfenidaat En:
https://www.ggznieuws.nl/…/methylfenidaat-bijwerkingen-ver…/

Nog een voor mij nieuw feit: een derde persoon gaf aan dat ook een antibioticum dit teweeg kan brengen. Ik was stomverbaasd! En vroeg of zij meer info hierover had: of dit op zich kan gebeuren of in combinatie met andere zaken.

Bijwerkingen niet zonder gevaar

Iemand anders gaf daarna in een reactie aan medicatie tegen epilepsie te slikken en dat dit middel ook wordt voorgeschreven door artsen voor mensen met psychische klachten(!).
Zij mocht dit middel thuis uitproberen, maar gaf aan dat zij dit – als de medicatie bij haar verkeerd zou uitpakken – misschien ook wel had kunnen doen in het ergste geval (!).

Zelf vond ik intussen de volgende informatie: “Antibiotica en antivirale middelen. Beschreven zijn een depressieve stemming, depressie en suïcidale gedachten; maar hier geldt dat het lastig valt te onderscheiden wat een bijwerking van het medicijn is en wat een gevolg is van de onderliggende aandoening (hiv!). Psychotische klachten zijn bekende bijwerkingen van antivirale middelen.” (ook al!)
Link: https://hulpgids.nl/…/psychiatrische-bijwerkingen-medicijnen!

Het antwoord van deze derde persoon was dat haar middel op zichzelf dit al kan veroorzaken. Zij gebruikte het middel Nitrofurantoine voor haar chronische blaasontstekingen en Furabid hielp haar niet meer of dan keerde het snel terug.
Zij gaf aan: ‘Ik word mentaal heel onrustig (!) van nitrofurantoine en heb het medicijn ook wel eens geweigerd, maar als het heel erg is weer met de blaasontsteking dan heb ik soms geen andere optie.’…

Blaasontdekkingen op een natuurlijk manier bestrijden

Dit vond ik wel heel heftig! Daarom wilde ik haar ondersteuning bieden en gaf haar vrijblijvend het volgende algemene en natuurlijke advies:

• Cranberry/veenbes (of als D-mannose, de sterk werkende inhoudsstof) helpt tegen hechting van bacteriën aan de blaaswand;
• Guldenroede (Solidago) is urine(zuur)drijvend en algemeen ontstekingsremmend (niet meer dan 3 wk achtereen gebruiken en dan steeds 3 stopweken).
• Ook Beredruif is bekend en bewezen werkzaam tegen recidiverende (terugkerende) urineweginfecties.
• Verder veel drinken en vit C, ook knoflook is een aanrader voor een betere weerstand. Ik eindigde met dat ik hoopte dat zij hier iets aan zou hebben.

Zij bedankte mij en zei er een screen shot van te maken. Ook gaf zij aan nu ook een kruidenbasis te hebben, waarbij het beter gaat, maar dat het hardnekkig blijft en haar urine sterk geurde. Ik stimuleerde haar vol te houden, zeker omdat het op de achtergrond aanwezig lijkt te blijven.

Dus proactief en preventief dit blijven aanpakken totdat de blaas weer helemaal gezond is. Ook gaf ik haar nog een misschien beetje maffe maar wel praktische tip: spoelen met kamillethee of op een kompres uitwendig helpt snel tegen de vervelende bijkomende symptomen (zoals kramp, pijn en jeuk).

Aanvullend: tijdelijk minder dierlijke eiwitten (verzurende afvalstoffen, wat de nieren meer belast) en minder zout (vocht vasthoudend) kan ook ondersteunend werken bij blaasontsteking. En Heermoes is een geweldig opbouwend en mineralenrijk kruid, om de blaaswand die verzwakt is, weer ‘op te bouwen’ ofwel te versterken daarna.

Samengevat bijwerkingen: chemische antidepressiva, antibiotica, ADHD-medicijnen en antivirale middelen kunnen bij een kleine groep paradoxaal genoeg juist suicidaliteit en agressie opwekken! Deze informatie dient eigenlijk te allen tijde duidelijk en tijdig vooraf aan betrokkenen en familie te worden meegedeeld! En pillen mogen niet als goedkope vervanging van opvang en behandeling dienen..

Samengevat blaasontstekingen: goede hulp zijn Cranberry, Guldenroede, vit. C, Beredruif, Knoflook, Heermoes en vooral een goede vochtinname!