Wat is karma en het principe van oorzaak en gevolg?

De term karma, komt van het oude Indiase Sanskriet en betekent zoveel als actie of daad. Volgens deze leer heeft elke actie een oorzaak, en deze oorzaak heeft altijd een gevolg, dat wil zeggen, een effect. Het gaat echter niet alleen om acties, want gedachten en houdingen zijn eveneens oorzaken en kunnen een effect hebben. Maar het effect van een oorzaak die we hebben gecreëerd hoeft niet onmiddellijk in deze incarnatie op te treden. Omdat we spirituele wezens zijn, kan het ook alleen in een volgend leven verschijnen. Het begrip karma omvat dus altijd het bestaan van een reïncarnatie.
Volgens het spirituele begrip is er geen toeval, want alles heeft een oorzaak.

 

Bedoelen we de karma als het lot

Is het waar dat alles wat een persoon overkomt, door zichzelf veroorzaakt is? Oftewel het lot? Betekent dit ook dat er geen onschuldige slachtoffers zijn en dus geen schuldige daders?

Vaak hoor je het volgende: Als de ene persoon bijvoorbeeld een ander iets aandoet, dan was het slachtoffer een dader in een vorig leven. Dit alleen al is het karma van het slachtoffer, want het slachtoffer was de dader in een ander leven. Dus nu in dit leven moet hij zijn karma “dragen “.
Was de dader van het vorige leven in een leven nog verder terug een slachtoffer? Wanneer is dit allemaal begonnen? Is dus alles in ons leven voorbestemd, misschien zelfs wel voorbestemd door de wil van de Spirit?

Waar zou de vrije wil van de mens dan zijn? Is daar niet iets mis mee?

 

De mens heeft een vrije wil

Dergelijke beweringen, zoals beschreven in bovenstaande alinea, hebben de neiging om onrechtvaardigheid te bagatelliseren of zelfs te rechtvaardigen.
Dit is de opeenvolging van oorzaak en gevolg. Actie wordt gevolgd door reactie. Dit betekent zeker dat het succes van een reactie voorbestemd is, d.w.z. vastgelegd. Maar hoe we op een situatie reageren wordt bepaald door onze vrije wil. Alleen de oorsprong, d.w.z. de volgorde van oorzaak en gevolg, is vooraf bepaald. Het dwingt ons niet om een bepaalde actie uit te voeren. Hoe we handelen wordt bepaald door onze vrije wil.

 

De boeddhistische kijk op karma

Volgens de boeddhistische inzichten is karma ook niet synoniem met het lot. Karma geeft ons de mogelijkheid om verantwoordelijk te handelen tegenover andere levende wezens. Noch is een god, Spirit of Guru, noch zijn externe oorzaken verantwoordelijk voor onze ervaringen. Ervaringen in de wereld komen uitsluitend voort uit de ziel.

De meeste mensen ervaren zichzelf als afgescheiden van de wereld om hen heen. Deze ervaring leidt tot de gedachte dat de opgedane ervaringen door externe oorzaken worden veroorzaakt. Ze beoordelen het effect van positieve resultaten, woorden en wensen onjuist. Ze zijn zich er ook niet van bewust dat deze leiden tot dergelijke positieve ervaringen in hun eigen leven. Positieve oorzaken kunnen dus nooit leiden tot negatieve effecten en vice versa.

 

De term, karma, kan niet volledig worden ontrafelt en begrepen als het los van de menselijke ziel wordt gezien. Het is eerder zo dat het bestaat om onze ziel te laten groeien.

 

Bij elke nieuwe incarnatie gaan we in de vergetelheid

Als we een nieuw leven beginnen, is de herinnering aan vorige levens niet meer aanwezig. Met de nieuwe incarnatie gaan we een staat van vergetelheid tegemoet. Vergeten heeft zeker een diepere betekenis. Het stelt ons in staat om in het hier en nu te leven. Onze staat van bewustzijn is echter altijd een voortzetting van de vorige.

“Als ik in een vorig leven een bepaalde oorzaak heb achtergelaten, dan weet ik vandaag de dag niet meer waar ik eigenlijk de verantwoordelijkheid voor zou moet nemen!”
Het zou volstrekt absurd zijn om de verantwoordelijkheid te moeten nemen voor daden uit een vorig leven!
Dit is het grootste bezwaar dat tegenstanders van het idee van karma erkennen.

 

Verantwoordelijkheid nemen voor het heden

Deze kritische opmerking erkent echter niet dat wij als wezens, als het ware het eeuwige zelf zijn. Eeuwig zijn is onafhankelijk zijn van tijd en ruimte. We ervaren onze eeuwigheid altijd alleen in het heden, in het hier en nu. Alleen in het Nu kan elk individu leren en herkennen wat hem op zijn individuele weg door de verschillende incarnaties te wachten staat. Het leven reflecteert altijd de situaties die ons iets leren, of misschien wel beter, ons iets nieuws laten ervaren. Daarom hoeven we geen verantwoordelijkheid te nemen voor het verleden, maar alleen voor de huidige situatie.
Als we dit respecteren, kunnen we ons ontwikkelen tot spirituele volmaaktheid. In deze volmaaktheid zijn we dan heel bewust verbonden met de goddelijke bron.

 

Wij mensen zijn scheppers

Door onze vrije wil zijn wij mensen ook scheppers. We kunnen ons leven naar eigen inzicht vormgeven en nieuwe doelen stellen. Zo zijn we ook in staat om een keten van dader en slachtoffer te doorbreken of te beëindigen. Dat kan door niet meer te vluchten op wat er gebeurt. We kunnen karma oplossen in zowel de rol van dader als die van slachtoffer. Als vermeende dader kan ik bewust de daad tegenhouden. En als slachtoffer heb ik de mogelijkheid om bewust afscheid te nemen van de slachtofferrol, het slachtofferbewustzijn. Het zou zeker een verkeerde instelling zijn om je schuldig te voelen over wat er in een slachtofferrol is gebeurd. Wat er is gebeurd is nu, in het heden, gewoon gebeurd.
Een teken van spirituele groei of innerlijke verbondenheid met de Spirit zou zijn om de kracht van het vergeven toe te passen. Elk oordeel of veroordeling is hier ongepast, want het kan uiteindelijk bij jou terugkomen. Als schepper ben je ook in staat om al je innerlijke wonden te helen.

 

Als ons ego de leiding heeft

Aan de andere kant kunnen we het dader-slachtofferspel voortzetten en daarbij opnieuw karma creëren. Dit kan gebeuren als we het ego of onze geconditioneerde gedachten alles laten overnemen. Dan handelen we zowel uit angst als uit eigenbelang. Maar als we op deze manier handelen, keren we ons ook tegen de goddelijke orde van de schepping.

 

Handelend in overeenstemming met de ziel

De ziel bestaat uit liefde, harmonie en ware eenheid. Het staat niet los van ons en geeft ons ook geen morele verwijten. Omdat iedereen de goddelijke ziel in zich heeft, komen liefde, harmonie en eenheid overeen met onze eigen wil. Een afkeer van onze ziel leidt altijd tot verdeeldheid. Er is dan een splitsing in ons, een splitsing in mensen, tussen mensen en andere wezens en ook een splitsing van onze wereld die ons het leven geeft.

Subjectief gezien is lang niet alles in ons leven goed. Maar alles heeft een diepere betekenis. En uiteindelijk kunnen we die betekenis alleen voor onszelf herkennen. We kunnen iets leren van alle levenssituaties die we tegenkomen. Zelfs de confrontatie met iets onaangenaams of zelfs het “kwaad” kan ons iets belangrijks leren. Het is belangrijk om te beseffen dat onrecht nooit “goed” is. Het blijft onrechtvaardig en kan niets goeds creëren. De duisternis heeft ook nooit licht gebracht. We kunnen ons alleen van alle duisternis afkeren door een innerlijke verbinding met onze ziel aan te gaan. Hier is de liefde en ook de genade.