Ik ben me de afgelopen jaren gaan verdiepen in het volgen van mijn hart en intuïtie. Daarvóór was ik jarenlang alleen maar bezig met het volgen van andere mensen. Om erbij te horen. Dat leek makkelijker, maar het maakte me doodongelukkig. Ik raakte het contact met mezelf kwijt. Ik wist niet meer wie ik was en wat ik wilde.
Langzaam kom ik weer terug bij mezelf en ontdek ik steeds meer van mezelf. Ik kom erachter wat mijn dromen zijn, waar ik blij van wordt en wat mij voldoening geeft. En hoe meer ik mezelf wordt, hoe meer ik heb te geven aan de wereld.
Het volgen van mijn hart
Het is niet altijd makkelijk om je hart te volgen. Voor mij betekende dat – na het afronden van mijn studie – dat ik voor mezelf ging beginnen op een totaal ander gebied dan waar ik voor gestudeerd had. In de laatste jaren van mijn studie Industrieel Ontwerpen was mijn interesse voor gezonde voeding, yoga, de juiste mindset en persoonlijke ontwikkeling al enorm gegroeid.
Ik besloot na mijn studie om naar India te gaan en een yoga opleiding te volgen. Toen ik terug kwam had ik nog niet echt plannen om ook echt voor mezelf te beginnen. Ik wist wel dat ik ooit mijn eigen bedrijf wilde hebben, maar ik dacht dat ik eerst maar eens gewoon een baan moest gaan zoeken en fatsoenlijk geld moest verdienen. Ik deed hier en daar wat sollicitaties, maar niks voelde goed. Ik kon het echt niet voor me zien dat ik elke dag naar zo’n bedrijf moest gaan en 8 uur lang op een stoel voor een scherm moest zitten.
Blijkbaar schrok dat beeld me nog meer af dan het idee om voor mezelf te beginnen als yogalerares. Dus dat is wat ik deed. Begrijp me niet verkeerd, ook dat vond ik misselijkmakend eng. Maar toch voelde dat wel als de juiste keus. Ik begon reclame te maken voor mijn eerste beginnerscursus en zelfs het ophangen van een flyer bij de supermarkt vond ik al eng. Straks komt er niemand! Of misschien nog wel enger, straks komen er echt mensen naar míjn lessen!!
Het gevoel dat ik had na het geven van de eerste les was geweldig! Ik heb het gewoon gedaan! Ik had een grote angst overwonnen en dat voelde zo goed. Wat mij hier vooral heel veel bij hielp was om het gevoel van angst er gewoon te laten zijn. Het gevoel kreeg ik toch niet weg, maar ik kon er wel voor kiezen of ik het vervelend vond of niet. Ik kon ervoor kiezen om me te laten leiden door de angst – en de hele boel dus af te blazen – of om me enigszins comfortabel te voelen met die angst.
Persoonlijke groei
Daarna was het natuurlijk doorzetten. De angst verdwijnt echt niet zomaar na het geven van één les. En er komen nog veel meer angsten bij. Ik was nu namelijk echt voor mezelf begonnen. Ik begon met het idee dat ik het gewoon ging proberen en ik zou wel zien wat er gebeurde, maar nu moest ik natuurlijk nog wel gaan groeien.
Ik moest nu gaan nadenken wat voor bedrijf ik wilde en hoe ik dit het beste kon aanpakken. Een proces waar ik nu middenin zit. En ondanks dat ik momenten van intense voldoening ervaar, zijn er ook heel veel momenten van onzekerheid. Er zijn momenten dat ik verlang naar veiligheid. Momenten waarop ik denk: ‘Misschien moet ik toch maar een 9 tot 5 baan zoeken, zodat ik in ieder geval een stabiel inkomen krijg’. Maar ik weet ook dat ik dat eigenlijk helemaal niet wil. In plaats daarvan leer ik liever om te gaan met de onzekere gevoelens en struggles. Als het makkelijk zou zijn, zou ik ook niet groeien. En van groeien word ik gelukkig. Ik bewandel nu eenmaal graag mijn eigen pad. En stiekem vind ik het ook wel leuk om een beetje rebels te zijn en niet de uitgestippelde route van de maatschappij te volgen.
Denken in mogelijkheden
Ik stimuleer ook graag andere mensen om hun eigen pad te volgen. Daarvoor hoef je niet rebels te zijn, maar hoe geweldig zou het zijn als iedereen in hun eigen kracht ging staan. Dit geldt ook voor mezelf trouwens. Alles wat ik hier type is eigenlijk een aantekening voor mezelf, zodat ik mezelf blijf herinneren dat ik me niet onzichtbaar ga maken uit angst voor al die meningen van anderen.
Ik merk wanneer ik vertel of schrijf over het volgen van je hart dat de eerste reactie meestal een hele waslijst aan redenen is waarom het niet zou kunnen. Ja maar ik heb geen geld..ik heb geen tijd.. ik kan dat toch niet.. hoe kan ik dan mijn hypotheek nog betalen.. wie luistert er nou naar mij.. wat als het mislukt. Ja maar wat als het lukt?!
Ik merk het ook bij mezelf. Na het euforische gevoel van een goed idee, komen langzaam de negatieve stemmetjes terug. Alle moeilijkheden die ik tegen kan komen spoken door mijn hoofd. Ik word overspoeld door een verlammend gevoel van angst. Gelukkig kan ik er steeds iets beter mee omgaan. Ik probeer mijn grote dromen en doelen in kleine stukjes te hakken. Wat kan ik vandaag doen om weer een stukje dichter bij mij doelen te komen? Het hoeft maar iets heel kleins te zijn, zoals het schrijven van deze blog. Of het afspreken met iemand die door dezelfde ondernemers struggles gaat.
Wanneer je gaat denken in mogelijkheden ben je niet langer een slachtoffer van de situatie waarin je je bevindt. In plaats daarvan neem je verantwoordelijkheid over je eigen leven. Verwacht niet dat de wereld er morgen op miraculeuze wijze ineens een stuk beter voor je uitziet. Vaak als we iets willen, dan willen we nu. We willen direct het resultaat, maar niet de bijbehorende struggle. Je moet jezelf afvragen voor welk doel of voor welke passie jij bereid bent om door al die struggles heen te gaan.
Je hart volgen betekent echt niet dat het makkelijk wordt. Soms betekent het volgen van je hart dat je hele moeilijke keuzes moet maken, maar uiteindelijk brengt het je naar een betere plek. Een plek dichter bij jezelf.
