Soms ben je op een plek waar je je bevoorrecht voelt als je door de tuinen met de eeuwenoude olijfbomen wandelt. Je voelt het ook bij het zwembad als je onder de houten pergola geniet van de zee verderop of als je op de loungekussens relaxt en de geur van lavendel je neus binnendringt. En ook in je natuurstenen appartement viert dezelfde ruimte, rust en luxe feest. En terwijl je daar zo verblijft bij Agrikies Country Retreat, merk je dat je onderdeel bent geworden van de levensgeschiedenis van eigenaresse Marina en haar familie. Stiekem denk je: was ik maar haar dochter.Honderd jaar geleden kocht de grootvader van Marina een stuk land met olijfgaarden en adembenemende uitzichten over zee. Toen haar moeder ging trouwen, kreeg ze het stuk land als huwelijkscadeau. Elk jaar ging Marina er samen met haar ouders naar toe om de olijven te oogsten. De plek betoverde haar. Marina ging in Athene wonen, maar begon wel te dromen. Over een countryhouse met wapperende witte lakens voor de schaduw. Houten meubels, een zwembad dat overliep in het terras en loungeplekken waar je uren kon turen. De tuin zou gevuld zijn met eeuwenoude olijfbomen en gazons met bloeiende bloemen. Naast een restaurantje waar je (h)eerlijk kunt eten, wilde ze ook appartementen ingericht in een natuurlijke stijl. Mét een dakterras. Aan alles zou ze denken: van een sfeervolle open haard tot een strijkplank. Jaren later trouwde Marina, met Mpampis. En wat gaf haar moeder haar als huwelijkscadeau? Inderdaad. Van vader op dochter, van moeder naar Marina. En nu sta ik hier op mijn dakterras. Ik geloof soms mijn eigen ogen niet. Ik zucht diep van het intense, intense genieten.

Heerlijk, ik bezoek weer mijn favoriete Griekse bestemming: de Peloponnesos. Mijn goede vrienden Yiannis en Sophia hebben me opgehaald van het vliegveld en meegenomen naar een leuke taverna midden in de stad Kalamata. “O Eliza, je had nog geen logeeradres, toch?. Dan moet je een paar dagen naar La Perla di Barla gaan, dat is echt iets voor jou. We brengen je er zo wel even naartoe.” Het is een stukje rijden, maar onderweg geniet ik van het typisch Griekse landschap; olijfbomen overal, fruitkraampjes langs de weg en af en toe een klein haventje of een gezellig dorpje. Als we aankomen, snap ik meteen wat Yiannis bedoelt: La Perla di Barla is heerlijk luxe, heeft veel privacy en een uniek uitzicht. Ik zal je meteen even jouw appartement laten zien, mét een leuke verrassing.” Ik loop nieuwsgierig mee en blijf even stilstaan zodra ik het terras op loop. Een privézwembad! Nou, ik weet wel waar ik de komende uren te vinden ben.

Heerlijk, ik bezoek weer mijn favoriete Griekse bestemming: de Peloponnesos. Mijn goede vrienden Yiannis en Sophia hebben me opgehaald van het vliegveld en meegenomen naar een leuke taverna midden in de stad Kalamata. “O Eliza, je had nog geen logeeradres, toch?. Dan moet je een paar dagen naar La Perla di Barla gaan, dat is echt iets voor jou. We brengen je er zo wel even naartoe.” Het is een stukje rijden, maar onderweg geniet ik van het typisch Griekse landschap; olijfbomen overal, fruitkraampjes langs de weg en af en toe een klein haventje of een gezellig dorpje. Als we aankomen, snap ik meteen wat Yiannis bedoelt: La Perla di Barla is heerlijk luxe, heeft veel privacy en een uniek uitzicht. Ik zal je meteen even jouw appartement laten zien, mét een leuke verrassing.” Ik loop nieuwsgierig mee en blijf even stilstaan zodra ik het terras op loop. Een privézwembad! Nou, ik weet wel waar ik de komende uren te vinden ben.