Sinterkerstklaasmanoliebollen

Daar was ie dan. 8 oktober.
De eerste vraag vanuit de familie over de ‘feest’dagen.

“Zullen we met Sinterklaas surprises doen met z’n allen”? Stelde schoonzus H voor tijden een verjaarspartij. Manlief moest het maar ff met mij bespreken.
Alles in mij riep gelijk JAAAAA gaaf, surprises! Èn een rijm. Ik hou van Sinterklaas! Pepernoten, speculaas, suikergoed, liedjes zingen; ik vind het het mooiste feest van het jaar! Zeker nu ik moeder ben met een nog gelovende dochter. De verwachting en spanning… Het hooi en wortels voor het paard bij onze (nep) haard, liedjes zingend vanuit haar ténen; god wat kan ik daar van genieten.Vroeger (tot ik ziek werd) heb ik jaarlijks met een stel vriendinnen lootjes getrokken en Sinterklaas gevierd met surprise en rijm. De mooiste creaties maakten we voor elkaar met altijd een lang humoristisch rijm waarin we elkaar op de hak namen.

Decemberkriebels

Oh ik voelde de 5 decemberkriebels al komen… heerlijk!!! Even geniet ik, even, tot ik met een keiharde klap terug ben in het echte leven.
Ok, dat rijm gaat nog wel lukken. De surprise wordt al wat lastiger maar in de praktijk kan manlief (die háát Sinterklaas… oh the irony) daar mee helpen.
Een cadeau kopen kan man- of moederlief doen. Maar dan? Ik kan er niet bij zijn… ik kan (wil en mag) niet nog meer achteruitgang riskeren voor iets als een feestje.
Bij ons thuis was tot 2 jaar terug nog een optie maar ook dat is niet verstandig gebleken; want té gezellig dus lekker doorgaan op adrenaline ook al is de afspraak 10 minuten erbij zijn…
“Joh welnee gaat goed, voel me super…” stuiter ik bijna door het huis. Als manlief me dan uiteindelijk naar boven dirigeerde en de adrenalinerush afnam wist ik weer dat dit dus géén goed systeem is.Dus geen enkel sinterkerstklaasmanoliebollenfeest is hier, wat in de praktijk inhoudt dat ik dus altijd minimaal 1 kerstdag alleen ben…HO HO HO merry christmas!
En niet alleen voor mìj is dit heel rot, ook voor man en dochter die toch met een lichtelijk schuldgevoel aan de gezellige familiedis deelnemen.
Ik krijg foto’s zodat ik er toch n beetje bij ben, dat is fijn maar ook verdrietig want dan zíe je wat je mist.
Vorig jaar was ik via videobellen ‘bij’ het uitpakken van de sintcadeaus… mijn tranen stroomden over mijn wangen. Tranen van verdriet dat ik niet dáár kon zijn en tranen van geluk omdat ik wel kon zien hoe mijn dochter en nichtjes genoten. En dan zijn dit nog maar de feestdagen…

Wens

Mijn grootste verdriet ligt eind november, dan wordt dochterlief 10 jaar. Een hele echte tienerdame!Haar verjaardag wordt natúúrlijk gevierd met familie, taart en cadeaus; en met heel veel geluk een flitsbezoek van mij bij het taart snijden. Òns cadeau krijgt ze gewoon bij mij op bed, evenals een feestontbijt en de nodige verjaardagsliedjes.
Vorig jaar is een partijtje erbij ingeschoten dus dit jaar moet en zal er een feestje zijn. Hoe we dat gaan doen is nog niet duidelijk maar gelukkig zijn er altijd wel wat helpende handen zodat de praktische kant geregeld is en hopelijk heeft dochterlief het té druk en té gezellig om mij echt te missen.Dat neem ìk wel voor mijn rekening.
Voor mezelf weet ik dat ik tot en met haar 8e verjaardag zo goed als overal bij ben geweest; het is alleen zo jammer dat zij zich dat later waarschijnlijk alleen zal ‘herinneren’ vanaf foto’s.
Ik blijf heel erg eigenwijs hopen op en dromen van betere, mooiere en vooral energiekere tijden zodat dit soort dingen een ‘dat doen we ff’-tje wordt. Dat we zullen kunnen shoppen tot we droppen. Dat we moederdochter dagen of weekjes hebben. Dat we álle schade inhalen… wat zullen we genieten!!
Dit jaar schrijf ik Sinterklaas het volgende rijm;

Lieve Sint,
Wat ik u vraag is groot noch klein
Het zal zelfs onzichtbaar zijn
Het is ook niet voor mij alleen
Maar ook voor anderen als ik en de mensen om hen heen
Ik wil een nieuwe batterij
In mijn lijf, kunt u daarbij?
Om weer wat op te laden
Of had u dat al wel geraden?
Zodat ik weer kan leven
Heel intens en zeer gedreven
Om te roepen ik geniet
In plaats van stilletjes verdriet

Lieve sint
ik hoop dat u mijne kiest uit alle wensen van alle mensen
Om te kunnen leven zonder grenzen
Echt weer leven lijkt me fijn
In plaats van enkel maar te zijn….

Dag lieve Sint,
maar al ben ik groot zodra het kan klim ik weer op uw schoot!

Rieke