Sinds ik meer weet en meer leef in de wereld met allemaal mensen rondom me met psychische problemen besef ik hoe belangrijk het is om erover te praten. Door erover te praten kan je iemand anders steun geven, een gevoel dat ze niet alleen zijn. Hun een gevoel geven dat ze even belangrijk zijn, wat ook is. Want zelf weet ik hoe het is om me waardeloos te voelen. Geen plaats hebben in deze wereld.
Mijn psychisch probleem doorbreken
Ik heb 19 jaar lang gezwegen over alles wat er in me om ging. Want dat is zo raar dacht ik. Allee wie kan nu zo pure woede, verdriet en blijheid hebben… ik ben gewoon zo stom. En dan die chronische leegte en dan vragen ze hoe het gaat met me. Goed, zeg ik dan, maar eigenlijk weet ik het niet altijd. Door hier eerlijk over te zijn en uit te leggen wat alles is, als ik het überhaupt zelf begrijp, gaan enkele mensen meer respect krijgen en luisteren naar je. Mensen gaan zich thuis voelen bij je. Want jij bent open en schaamt je niet voor je ziekte. Althans zo denk ik. Er zijn twee mensen waar ik enorm naar op kijk. Als zij me niet hadden laten zien dat het oké is om niet oké te zijn dan was ik er vandaag de dag niet meer geweest.
Zichtbaarheid psychisch lijden
Dat is mijn doel ook, mensen helpen. Redden van wanhoop. Redden van hun waardeloos gevoel. Redden zodat ze begrip voelen. Zelf heb ik zo veel aan die twee meisjes hun blog. Wie weet heeft iemand dat ook bij mij? Wie weet help ik iemand de eerste stap te zetten voor hulp. Wie weet krijg ik ook wel eens respect? Want ja, ik doe dit ook voor mezelf. Om voor één keer gehoord te worden. Want dit is de enige manier wanneer mensen willen luisteren. Door te kunnen lezen wanneer zij het willen. Want echt luisteren wanneer ze het nodig hebben bestaat precies niet meer. Weten dat je eronder door gaat, maar vragen is alles oké? Nee hoor, dat boeit niemand. “Hebt ge u medicatie wel genomen?” “Nee? Ja het is te merken amai.” Die dingen helpen niet hoor. “Och daar gaat ze weer met haar gezaag.” Stop met oordelen en luister voor één keer.
TRIGGER WARNING
Weet je hoe dat is? Om een mes te nemen en je eigen lichaam open te snijden? Het gapende gat in je arm zien? Je arm vol bloed? Dat doe je niet zo maar.
Daphne Martens
