Perfect zijn, waarom willen we dat zo graag
Net als ik, willen veel mensen graag perfect zijn of naar perfectie streven, maar eigenlijke heel ironisch genoeg brengt dit soort verlangens brengt vaak niet veel goeds met zich mee. We denken vaak dat het streven naar perfectie iets goeds is. Is dat echt zo?
Laten we dit eens gaan bekijken. Als je over perfectie hebt, zeg je dat iets vlekkeloos is oftewel zonder fouten moet gaan. Dus als je op zoek gaat naar perfectie op een bepaalt gebied dan is dit misschien mogelijk, want sommige studenten kunnen bijvoorbeeld streven naar het perfecte cijfer om als doel voor later, een goede baan te vinden. Maar heb je het over streven naar perfectie in je leven is dat iets van een andere orde. Een perfecte moeder, vader, kind zijn of gezin hebben?
Een machine zal perfect blijven lopen, tenminste voor een tijdje. Er komt een tijd dat het toch mankementen gaat vertonen, het moet onderhouden of gerepareerd worden. Als je nadenkt hoeven mensen niet perfect te zijn en is het nooit bedoeld om perfect te zijn. Je hebt zelf die uitdrukking wel eens gebruikt: “ik ben ook maar een mens”. Het is goed om eens stil te staan bij het feit dat we niet als doel moeten streven om een machine te willen zijn, maar om de imperfectie van het mens zijn te accepteren. Klinkt makkelijk, he? Ook ik val nog geregeld in deze valkuil.
Presteren en perfectionisme
Ik merk dat in deze tijd de nadruk steeds meer ligt op het presteren, scoren en je doelen behalen. Kijk eens op social media, je ziet mooie verhalen en mensen die geweldige dingen doen. Dan denk je: hoe krijgen ze dit voor elkaar? En onbewust ren ik ook hier in mee, totdat ik struikel. We verliezen het vermogen om ons te verwonderen en te genieten van het moment. Kan jij je nu voorstellen, dan eerlijk, dat je naar een prachtige regenboog kijkt en ondertussen bedenkt dat één van de kleuren niet perfect is? Of dat de regenboog, niet helemaal te zien is? Dat zou belachelijk zijn en dat zou het hele moment verpesten.
En toch doen we dit wel als we onze eigen imperfecties beoordelen. Vaak vergeten we als mensen, dat we ook maar een onderdeel zijn van de natuur. Als we hier nou eens bij stil zouden staan. Zouden we veel meer baat hebben als we onszelf zouden accepteren zoals we nu zijn, wat toevallig ook imperfect is. Ik hoor je denken: “vertel mij nou eens iets nieuws.” Als mensen streven naar perfectie en je dit eens goed bekijkt, zit daar vaak een grote onzekerheid achter. Je denkt dat je niet goed genoeg bent en wilt graag perfect zijn en ondertussen veroordeel je hiermee jezelf. Stel dat er iemand is die men kent en hem of haar gelukt is om perfect te zijn.
Reken maar dat er weinig mensen zijn die hem of haar zouden kunnen accepteren. Want de perfecte persoon wordt dan iemand die anderen constant van hun eigen imperfecties en tekortkomingen bewust maakt. Wat er dan bijkomt dat ze waarschijnlijk niet echt leuk meer zijn om mee om te gaan. Want wie wil er nou omgaan met iemand die perfect is? Samen lachen om fouten en het samen delen van leed is toch vaak veel fijner. Mensen die perfectie nastreven hebben vaak het gevoel dat hun tekortkomingen veel groter zijn dan ze in werkelijkheid zijn.
Ze hebben eerder in hun leven vaak de boodschap gehad dat ze niet goed genoeg waren. Dus hebben ze onbewust besloten dat, wanneer ze perfect zijn, niemand ze meer kan raken. Handig, toch? Wie wil dat ook niet, niet geraakt worden. Perfectionisten denken vaak dat anderen op één of andere manier beter zijn dan zij, dus moeten ze perfect zijn om anderen te kunnen bijbenen.
De enige perfectie is in het heden, maar een perfectionist leeft nooit in het heden.
Het enige dat perfectie een beetje benadert is om bewust in het moment te leven. Dus zonder afleidende gedachten, jezelf niet met anderen vergelijken dan zijn we vrij om echt te leven. Maar een perfectionist is niet bezig met het heden, die is bezig met het verleden: ik had dit anders moeten doen, ik had dit anders moeten zeggen, of met de toekomst: zal dit wel goed komen, moet ik dit niet ander aanpakken?
Ironisch genoeg dat juist de perfectionist nooit helemaal in het heden leeft.
Ben je ook zo perfectionistisch? Hoe ga je ermee om?