Het is nu een jaar geleden dat ik geen of nauwelijks contact meer heb met mijn moeder. In het begin voelde het gek. Hoe kan het dat het zo goed voelt nu mijn moeder uit beeld is. In een jaar tijd heb ik zoveel gelezen over narcisme dat ik steeds beter begrijp waarom het goed voelt. Erover praten met mensen die geen kennis hebben over narcisme is bijna onmogelijk. Je kunt mentaal misbruik niet uitleggen als het er aan de buitenkant zo mooi uitziet. Niemand zal je geloven. Sterker nog; je wordt als aansteller bestempeld. Oude koeien uit de sloot halen, heb ik iemand horen zeggen. Niets is minder waar. Sinds een jaar heb ik geen buikpijn meer. Die gekke spanning die ik kennelijk altijd heb gevoeld en met me mee heb gedragen is weg. Ik heb nooit geweten dat ik buikpijn had, ik had het gewoon altijd!
De veiligheid van grenzen stellen
Nu ik meer en meer inzicht krijg in het ziektebeeld narcisme, besef ik, dat wat ik voel, de afwezigheid van buikpijn, het gevoel van veiligheid is. Ik voel me voor het eerst in mijn leven veilig! Het is zo’n fijn gevoel dat ik er nu dagelijks van geniet. En het is een gevoel waar ik nu blindelings op kan navigeren. Voel ik buikpijn? Dan wordt ik waarschijnlijk gemanipuleerd. Met mijn verstand kan ik er soms niet bij, maar mijn gevoel weet wat er aan de hand is. Manipulatie is vaak zo subtiel, dat je er bij je verstand niet bij kunt. En als de narcist in je leven ook nog eens je moeder is, en je eigenlijk niet beter weet dat alles via manipulatie gecommuniceerd wordt, dan zie je niet eens wat echt is en wat niet. Totdat je gaat voelen. Dit is wat ik nu ben gaan doen.
Iemand die met een narcist te maken heeft zal zijn verstand meer moeten gaan gebruiken. Dit betekent niet dat iemand die met narcistisch misbruik te maken heeft, dom is, integendeel vaak, maar het kunnen vertrouwen op het eigen oordelingsvermogen is weg. Door gaslighting is je oordelingsvermogen uitgespeeld. Dit gebeurt zonder dat je er erg in hebt en voor je het weet heb je weer iets laten gebeuren en voel je je weer rot, vaak zonder dat je het weet.
Het heeft mij heel veel geholpen om te lezen en YouTube filmpjes te kijken over narcistisch misbruik. Iedere keer dat ik dacht; nu weet ik het, wat erg dat dit gebeurt, hoor, lees of zie ik weer iets en denk: het kan kennelijk nog erger. We zijn zo gewend geraakt aan indirect communiceren met elkaar dat je echt moet puzzelen om te begrijpen wat er nu écht gebeurt. Na een jaar puzzelen herken ik steeds meer de patronen van narcistisch misbruik. Het liefst gebruik ik niet het woord ‘slachtoffer’. Diegene die in narcistisch misbruik trapt, keer op keer, heeft namelijk zelf ook iets op te lossen. In het kort zou ik kunnen zeggen: afkomen van goedgelovigheid. Dat de narcist ziek is en zichzelf niet kan verbeteren is wat ik overal lees, maar waar ik meer nieuwsgierig naar ben is wat ik zelf kan doen om te voorkomen dat ik er niet keer op keer intrap. Deze stappen ben ik nu aan het zetten door het patroon te begrijpen, grenzen te stellen (niet zo makkelijk), triggers te herkennen en voor te zijn, en voelen voelen en nog eens voelen. Voelt iets niet in de haak? Dan is het hoogstwaarschijnlijk niet in de haak.
Hoe ik mijn kinderen bescherm tegen narcistisch misbruik van mijn moeder, hun narcistische oma
Zo gebeurde het deze week dat ik iets zag en waarvan ik meteen een knoop in mijn maag kreeg. Een korte voorgeschiedenis. Sinds een jaar heb ik geen contact of nauwelijks contact met mijn narcistische moeder. Na een leven lang met grote regelmaat getrakteerd te zijn op de ‘silence treatment’ (een bewust straffen van iemand door niet te communiceren) was bij mij de maat vol. Ik kon het niet langer aanzien hoe mijn vader continue vernederd werd en ik weer de zoveelste manipulatie naar me toe kreeg. Sindsdien praat mijn moeder alleen nog via mijn vader met mij. Mijn vader is een soort spreekbuis, waarbij ik hoor dat het niet zijn woorden zijn. Hij geeft het door omdat hij niet zelf opgewassen is of het gedraag in staat stelt (enabeler). Zou ik alleen met mijn ouders te maken hebben, dan zou het eenvoudig zijn om dit NC (No Contact) te handhaven. Echter, omdat ik jonge kinderen heb zit ik tussen de relatie van opa/oma en kleinkinderen.
Een jaar lang heb ik mezelf voorgehouden dat ik nooit tussen deze relatie zou gaan staan. In mijn jeugd ben ik ook opgezet tegen de andere ouder en ik weet als geen ander wat een loyaliteitsconflict is. Dus ik had me voorgenomen dat wat er ook gebeurt, de kinderen zouden opa en oma blijven zien, en vice versa. De eerste gelegenheid na de breuk was de verjaardag van mijn dochter. Een jaar geleden was deze verjaardag en zonder contact kwamen mijn ouders op verjaardagsvisite. Een hele middag lang ben ik genegeerd door mijn moeder terwijl we aan dezelfde tafel zaten. Omdat ik eenmaal het besluit had genomen om er ‘niet tussen’ te gaan staan, bleef ik beleefd koffie serveren. En ik had me voorgenomen om iets anders te doen dan wat ik normaal deed: namelijk niet schoppen. Altijd voelde ik dit spelletje wel en kon daar niets anders tegen doen dan mijn frustratie kenbaar te maken. En hiermee gaf ik mijn moeder eigenlijk, zonder het zelf te beseffen, wat ze wilde. Namelijk dat ik de lastpak was, de draaikont en de ontevreden dochter, zodat zij zich goed kon voelen. Ik schonk beleefd koffie, en bood aan ze naar het station te brengen tegen de avond. Ik dacht; wat er ook gebeurt, blijf beleefd, zorg dat er niets op je aan te merken is. Maar wat deed het een pijn, om zo genegeerd te worden in je eigen huis. Ik was gebroken aan het eind van de dag. Ik zag mijn hele leven voorbij komen; zo eenzaam heb ik mij altijd gevoeld.
Nu een jaar en vele boeken en therapiesessies later heb ik besloten de boel om te draaien. En met hulp van de inzichten van moeders die hetzelfde meemaken kan ik ook uit leggen waarom. Een paar dagen voor de 11e verjaardag van mijn dochter las ik bij toeval een WhatsApp berichtje van mijn ouders aan mijn dochter gericht.
In eerste instantie, als je niet weet wat er speelt, denk je waarschijnlijk: onschuldig, niets aan de hand. Mijn eerste reactie was er echter een van buikpijn. Dit voelde weer als een zoveelste steek in mijn buik. Met mij, hun eigen dochter, wordt geen contact opgenomen, maar met mijn dochter wel. Mijn dochter had het bericht nog niet beantwoord. Omdat ik lichtelijk in paniek raakte over wat te doen, plaatste ik deze vraag in een Engelstalige groep van dochters van narcistische moeders. De antwoorden die ik kreeg bevestigden mijn gevoel, maar nu had ik ook de kennis erbij. Deze kennis is voor mij zo waardevol. Vertaald waren een paar opmerkingen als volgt:
Ik zou er onmiddellijk voor zorgen dat je ze van deze dag geen mogelijkheid meer heeft om contact op te nemen met je dochter. Je bent een jaar NC geweest, contact met haar brengt je waarschijnlijk terug naar af en dit is wat ze wil … ze probeert je te laten reageren. Dit is emotioneel terroriseren en je kind gebruiken om het te voor elkaar te krijgen.
Het is een van de moeilijkste situaties in het omgaan met narc-grootmoeder en het beschermen van onze kinderen tegen haar. Je kind is tien, een minderjarige, we weten hoe het voelt om keuzes te maken zoals ons weg te laten nemen door onze ouders, maar het is niet hetzelfde in deze situatie omdat het veel complexer is. We gaan NC omdat onze moeder giftig en gevaarlijk is. Een misbruiker. Daarom moeten we als moeder zelf die keuze wegnemen bij deze gelegenheid om ons kind te beschermen. We moeten nadenken over de berichten die we ons kind sturen als hun moeder. Eerst en vooral hebben ze ons nodig om ze veilig te houden en die veiligheid is de kern van waaruit we onze opvoedingsrelatie hebben opgebouwd. Je dochter is op een beïnvloedbare leeftijd en die veiligheid tussen jou is waar je op vertrouwt als ze naar je toe moet komen met haar problemen naarmate ze ouder wordt. Elk gedrag dat onze narcistische moeder presenteert met, naar of voor ons kind, waardoor ze het vertrouwen in ons als hun moeder verliezen, is misbruik. Dus met andere woorden, ze misbruikt je dochter omdat ze je terroriseert en je kind tracht te manipuleren. Het kind verliest dan het vertrouwen in haar moeder en stelt grootmoeder in staat om te trianguleren en mogelijk je kind tegen jou op te zetten.
Een ander ding om naar te kijken is wanneer een volwassen dochter een ongezonde en toxische relatie met haar moeder heeft, het niet mogelijk is voor haar kind om een gezonde relatie met hun grootmoeder te hebben. Alles wat we doen om de relatie te vergemakkelijken, is ons kind gemengde boodschappen te sturen die aantonen dat de mensen die van ons houden ons mogen schaden. Dit stelt niet alleen ons kind in staat om zelf giftige relaties aan te gaan, maar het laat ons kind ook zien hoe ze ons niet kunnen vertrouwen, omdat ze ons kind pijn zal doen, en tegen de tijd dat we de manieren waarop ze het gedaan heeft herkennen, het kan vaak te laat is en de schade is al is aangericht.
Bam, die kwam wel even binnen. Zo had ik het nog niet eens gezien. Iemand anders antwoordt:
Ik raad je ten zeerste aan NC te gaan voor je kinderen! Ik weet dat het moeilijk te geloven is, maar als jouw NM (narcistische moeder) ongezond gedrag vertoont, laat ze ongezond gedrag zien aan jouw kinderen. Mijn NM is erin geslaagd mijn beide kinderen te vervreemden van mij. Nu worstel ik met deze vreselijke situatie en nog steeds komt er een schuldgevoel over NC op me af.
In mijn ervaring zijn Narcmother’s Narcgrandmother’s en zullen ze proberen om je te belasteren met je eigen kinderen. Het enige wat ze willen doen is je dochter manipuleren door liefdesbombardementen om haar te groomen als een hulpmiddel dat ze kunnen gebruiken om jou in de toekomst te misbruiken.
Het blokkeren van de telefoonnummers
Na deze duidelijke taal heb ik de vader van mijn kinderen ingelicht. Gelukkig begrijpt hij het en we waren het er over eens om de nummers van opa en oma te blokkeren op de telefoons van onze kinderen. Ik heb aan ze uitgelegd dat opa en oma met mij contact kunnen opnemen als ze een afspraak willen maken. En dat als de kinderen opa en oma willen bellen, ze de huistelefoon kunnen gebruiken. Ook heb ik uitgelegd dat het iets is tussen oma en mij en dat zij daar niet tussen hoeven te zitten. En dat als ze opa en oma willen bezoeken dat kunnen aangeven en dat we dan naar ze toe kunnen gaan.
Hiermee heb ik de lijntjes duidelijk gemaakt en mijn grenzen aangegeven. Weer kwam ik een stapje verder in het veilige gevoel in mijn buik. Het was voor mij nieuw om dit zo uitvoerig uit te kauwen. Waar ik voorheen wel zou schikken, en mezelf op de achtergrond zou plaatsen heb ik nu mijn grenzen bepaald. Opvallend was dat mijn dochter het heel licht opnam. De hele avond heeft ze nog gezongen en gedanst. Zo voelt veiligheid dus.
Lees ook onze andere artikelen over narcisme
- Schaamte en narcisme wat hebben die met elkaar te maken
- Peter Pan syndroom
- contact verbreken met een narcistische moeder
- waarom trekken mensen met HSP narcisten aan en andersom
8 Laat een reactie achter
Mijn moeder heeft narcisme. Ik heb nu sinds 3 maanden geen contact met haar. Ik zoek naar woorden om aan mijn tienjarige zoon uitleg te kunnen geven over haar. Tegen hem is ze altijd lief, en tegen mij zegt ze de meest vreselijke dingen. Hoe leg ik mijn zoon uit wat er speelt, zonder dat hij misschien gaat denken dat hij van mij zijn oma niet mag zien? Dat is namelijk hoe zij het brengt..
hallo,
mijn kinderen waren eerlijk gezegd opgelucht, en voor mezelf grenzen te stellen heb ik denk ik ook naar mijn kinderen toe een voorbeeld gegeven dat je nee kunt zeggen tegen boosheid van een familielid. Een narcist zal altijd jou zwart maken om de keuzes die je maakt, dat is de prijs die je betaalt helaas.
Ik heb nog niet gebroken. Mijn moeder tevens oma. Besloot 130 km te verhuizen. Ze zei ik heb hier niets. Wij zochten haar 2 tot 3 x p week op. Nu gaat dat niet. Ze eist dat wij reizen. Ze stuurt kaartjes naar haar kleinkind, maar niet aan mij.
Als we daar komen moet ik eten drinken mee nemen. Gastvrij kent ze amper. Tegen vreemde is dat heel anders. Ik moet alles overkopen. Vreemde krijgen het gratis. Waar ik mee zit het reizen. De kosten zijn best hoog. Week van te voren heb ik overal pijn. Zijn we daar weet je nooit hoe ze is. Ene keer aardig andere keer niet zo aardig. Ook zet mijn moeder mij openbaar voor schut. Hoe ik ons kind moet opvoeden. Ons kind heeft autisme. In de gang liggen kadootjes, voor kindjes in de buurt. Ons kind ziet dat. Het doet haar pijn. Bellen doet ze nooit. Alleen als wij weer mogen opdraven voor hulp. Internet wil ze niet. Haar kleinkind nu 10 vindt alles vreemd. Ik ben nu 50 en voel mij een hele slechte dochter. Vol schuld gevoel.
Ik weet dat het misplaatst is, maar heb dit gevoel.
Hallo Mona, je schrijft: “Week van te voren heb ik overal pijn.”. Gabor Mate schreef het boek ‘When the body says no’. Er is geen vertaling volgens mij, maar het is wel veelzeggend. Je lichaam protesteert. Het is weliswaar pijnlijk om niet aan de gevestigde norm en plichtsbesef te voldoen, maar gum je gezondheid niet uit.
Ik zit nu midden in het verwerkingsproces van loskomen van een narcistische vader en volkomen volgzame moeder. Dit door een woedeuitbarsting van mijn vader tijdens een korte vakantie waarbij mijn man het slachtoffer was, op een verschrikkelijke manier. Mijn volwassen kinderen zaten daarbij, wat wij het allerergste vonden. Later hoorden we dat mijn vader dit juist het ‘logische’ moment vond. Hij heeft niet ‘gewonnen’ op sat monent want de kinderen gingen met ons mee na huis. Ze wonen allebei ook thuis. Wij hebben steeds gezegd: jullie hoeven niet te kiezen. Natuurlijk zijn ze volwassen en zouden wij dit helemaal niet kunnen zeggen. Ze gaan ook nog steeds naar hun toe maar wij merkem steeds meer (en dat doet inmens pijn) dat ze compleet zijn en worden geindoctrineerd. Zelfs de relatie van oudste zoon staat nu op het spel omdat de vriendin wel haarscherp ziet hoe opa echt is en dit ook zegt.
Wie kan ons helpen?
Als je contact gegevens mail naar [email protected] wil sturen. Dan nemen we contact op. Mvg Eveline
@Loes een narcist trekt alles met zich mee, zo is het heel moeilijk om contact te krijgen met mijn vader, hoewel dit nu beetje bij beetje vanderd nu ik grenzen stel. Sterker nog, mijn vader belde de volgende ochtend en hij bleek het berichtje te hebben gestuurd in opdracht van….
Mooi geschreven. Zelf heb ik in een relatie gezeten met een narcist en dit is echt heel lastig.
Wel denk ik dat je jezelf niet te veel moet laten beïnvloeden door wat andere tegen je zeggen. Zo snap ik wel dat je ervoor kiest dat oma alleen contact met jouw kinderen kan krijgen, via jou. Maar in principe heeft de opa er niks mee te maken en is het misschien wel een idee om het hier met je vader over te hebben. Hij leeft met jouw narcistische moeder samen, maar hij is wel een eigen persoon. Zo kun je bij hem aangeven dat hij best contact mag zoeken, maar niet als postduif en zodra dat hij die grenst overschrijdt, dat je maatregelen neemt.
Verder snap ik goed waar dit allemaal vandaan komt en ben blij dat jij nu een veilig gevoel hebt en voor je eigen geluk hebt gekozen. Heel sterk van je!