Toen ons tweede wonder werd geboren. Wat een cadeautje en hoe mooi was dat: een koningswens een Jongen. Zoals jullie al lazen hadden we ons prinsesje al in ons leven. Die tijd ging het allemaal anders, ik kon uiteraard niet zoals bij onze dochter na 7 dagen gelijk weer les geven in de zaak. Zoals veel ouders misschien wel herkennen: we hadden nu twee kindjes. En daarbij gaf ik ook weer borst voeding. Al met al ging alles nu toch wel heel anders en wat minder flexibel als bij 1 kindje.
Met als gevolg dat ik nu vaker thuis bleef en vooral in het begin gebeurde dat meer. Ik was ook weer wijzer aangezien mijn omgeving me ook had gewaarschuwd om niet zo belachelijk snel weer aan de slag te gaan. Dat was de eerste keer wel het geval. Ik had iets wat te enthousiast en overdreven gedaan. En niet op mijn lichaam gelet, aangezien dat ook weer moest herstellen na zo een hele zwangerschap en bevalling!
Ook moest onze dochter wennen aan de komst van haar broertje. Door al het nieuws en nieuwe leven begon ze spontaan weer in haar broek te plassen. Normaal was ze al zindelijk en gelukkig duurde dat maar enkele dagen. Zo zie je maar weer dat zoiets een verandering in je leven geeft. Dan zie je weer dat mensen geen robots zijn, maar alles weer even moet herpakken en herstructureren.
Zomer
Gelukkig stond de zomer voor de deur, dus het buiten leven begon weer. Ik weet niet hoe dat bij jullie zit, maar daar knapt een mens dan ook weer erg van op!
Onze dochter was heel ondeugend, ze wist precies dat Mama 7 a 8 keer per dag aan het voeden was. In die tijd greep zij haar kans door lekker op ontdekkingsreis door het huis te gaan. We hadden destijds nog een videorecorder, die wist ze vaak vol te stoppen met alles wat erin paste en al dat soort ondeugende grapjes !
Het was een bijzonder mooie tijd vond ik het, wel alleen erg druk! Ik ging weer les geven en we waren vereerd met een super fijne oppas meiden en niet te vergeten onze beide ouders! Voor mij was mijn werk, het les geven een uitje. Even uit de luiers en gewoon weer mezelf zijn, zo heerlijk! Want als ik thuis was, was ik 200% mama en veel draaide om mij. Helaas ben ik een type dat graag alles zelf doet. En moeilijk vindt om dingen uit handen te geven en daar werd dus ook goed gebruik van gemaakt.
Werken
In de weekenden ging mijn ex steeds vaker voor vast werken. Wat mij zowel de ene kant weer rust en toch ook weer onrust gaf! Wat ook regelmatig gebeurde, was dat als ik de hele vrijdagavond gewerkt had. En ook daarna ook de zaak nog schoongemaakt had. Mijn ex had die avond dan vaak vrij, dat ik dan rond half 11 s”avonds moe thuis kwam. Meneer heerlijk gedoucht en fris was. En zodra ik binnen was ging stappen en ik op de vrijdagavond alleen was. Hij werkte vaak op zaterdagavond, dus de weekends samen werd steeds minder en steeds schaarser.
Eerst vond ik dat niet zo heel erg, ik was toch vaak moe. Ging dan vaak even in bad en kroop daarna heerlijk mijn bed in. Hoe vaker dit gebeurde, hoe minder leuk ik dat ging vinden!
Wintertijd
We gingen die winter, toen onze jongste 7 maanden was met mijn ex zijn ouders naar de Canarische eilanden. Wat ik dacht dat dit heerlijk zou zijn, even de zon op zoeken in de wintermaanden. Het liep toch even anders, aangezien we twee zeer gevoelige kindjes hebben. Kregen ze allebei erg last van hun luchtwegen, de overgang van temperatuur konden ze niet aan. Met gevolg dat ze allebei ziek werden, veel hoesten en moesten spugen. Je raad het al, elke dag hing er buiten een behoorlijk wasje, bij ons appartement. Elke dag hadden de kindjes zich wel onder gespuugd.
Dat was echt jammer, maar tevens een leer moment. Dat blijkbaar de kinderen moeite hebben met die omschakeling. En gewent zijn aan de seizoenen en het klimaat waarin ze geboren zijn. En oh! Wat was ik toen blij dat we niet met zijn vieren op vakantie waren, maar met mijn ( ex) schoonouders! Tussen alle wasjes, spugene etc, gaf dat ons wel wat afleiding.
De winterzon vakantie was voor ons de laatste met kinderen. Voor ons was dat geen groot succes. En als alles niet liep zoals het hoorde te lopen, was de sfeer tussen mijn ex en mij echt om te snijden. Dat was wel een vaststaand feit!
De winter daarop besloot mijn ex, zonder enig overleg om maar met vrienden op wintersport te gaan. Zijn idee hierover was dat hij er immers hard voor had gewerkt. Dat ik ook hard had gewerkt dat kwam niet in hem op.
Wat in zijn kop zat….zat niet in zijn kont. Ik kon roepen wat ik wilde, het gebeurde dus ook gewoon. Hij ging een week op wintersport, regelde wel dat de zaak gerund werd.
Ondertussen zat ik dus alleen met twee kleine kids, gelukkig heb ik een enorme lieve zus. Die al aanvoelde dat ik het alleen niet ging redden, dus die kwam me helpen met de kinderen. Zodat er wat last van mijn schouders viel.
Wat wel erg naar was, dat ik steeds meer en meer afhankelijk werd van mijn ex. Al mijn spaargeld wat over was van mijn verkochte appartement, werd langzaam maar zeker steeds schraler en minder. Ik wilde zelfstandig en stoer zijn. Dan de gewoonte die er in was geslopen, dat we altijd alles door de helft deelde.
Dan moet je denk aan vakanties etc. Ging er steeds meer geld uit, dan dat er geld in kwam. Ik werkte alleen bij hem in de zaak, waar ik heel weinig voor betaald werd. Vandaar dat ik bij tijden en wijlen mijn spaargeld moest aanbreken.
Zoals je kan raden. Met de wintersport vakantie, werd er dus ieders deel neergelegd. Het leek alsof ik een kind was, wat anders misschien teveel op maakte. Alles werd afgemeten tot aan de boodschappen toe. Mijn omgeving viel van verbazing om toen ze dat hoorde of zagen. Voor mij was het ondertussen gewoon. Ik kreeg immers ook elke week afgepast boodschappengeld, en als ik niet uit kwam….. dan legde ik geld van mezelf bij. Om hele discussies te voorkomen. Hele preken: hoe duur ik wel niet was, want andere konden voor veel minder rondkomen.
Image by sathyatripodi from Pixabay