Menstruatietrots is zoveel logischer dan menstruatieschaamte
Het begon al vroeg: mijn fascinatie voor menstruatie. Of beter gezegd: mijn fascinatie voor het taboe waarmee het hele verhaal leek omgeven. Ik constateerde als twaalfjarige namelijk een merkwaardige tegenstelling. Over zwangerschappen en bevallingen werd in mijn puberogen nogal heroïsch gedaan. Inscheuren, inknippen, de hoeveelheid hechtingen, stuitliggingen en hevige weeën die etmalen aanhielden. De bloederige details werden zonder gene gedeeld bij de thee. Koekje erbij, iemand?
Hoe anders was dat als het ging om het ultieme bewijs van ontzwangerschap: menstruatie. Mijn vragen over het ‘maandelijks ongemak’ konden althans op ongemakkelijke reacties rekenen. Hoe kon dat? Menstruatie en zwangerschap waren toch onderdeel van een en dezelfde cyclus? Hoe kon je trots zijn op het één en je schamen voor het andere? Zonder ‘de vriend van de vrouw’ geen gezinsuitbreiding, dat was me net uitgelegd. Zou de hele wereld er hetzelfde over denken? Was het vroeger misschien anders? Vragen, vragen, vragen. Maar los van hoe het biologisch werkt, vond ik in geen enkel Nederlandstalig bibliotheekboek een plausibel antwoord. Google bestond nog niet.
Waar maakte ik me druk om? Op die vraag kon ik eerlijk gezegd zélf geen antwoord geven. Dat kwartje viel namelijk pas een kleine veertig jaar later (het gemiddeld aantal jaren dat de ‘rode vlag’ in een vrouwenleven wappert). Ik verzamelde toen al tijden informatie over het wereldwijde menstruatietaboe met het idee daar nog eens een boek over te maken. Merkwaardige feiten over ‘onrein zijn’ archiveren was toen nog de gedroomde hobby voor luie mensen. Of voor fanatiekelingen, het is maar hoe je het bekijkt, want publicaties over bijvoorbeeld initiatieriten in andere culturen of over de retoriek van maandverbandreclames waren lange tijd net zo zeldzaam als een menstruatiecyclus van exact achtentwintig dagen (slechts één procent heeft in zo’n ijzeren ritme ‘de schilders op bezoek’).
Terug naar het vallende kwartje. Mijn archief over ‘Eva’s Vloek’ vormde inmiddels de basis voor een online magazine over de menstruatiecyclus: Period! Het goede nieuws: ik was bij nader inzien niet de enige met interesse in de ‘tomatensoep die is overgekookt.’ Aan bezoekers en media-aandacht geen gebrek. Wel teleurstellend: ‘lid zijn van het rode kruis’ was in de jaren tien nog altijd iets om je diep voor te schamen. Uit de honderden lezersvragen bleek niet alleen dat het in het Google-tijdperk nog altijd droef is gesteld met de algemene menstruatiekennis (‘moet je eerst seks hebben voordat je ongesteld wordt?’), maar vrouwen jarenlang doorsukkelen als ze een problematische ‘bloedlip hebben’ zonder dat ze op het idee komen professionele hulp te zoeken. Doorlopen met serieuze menstruatieproblemen vinden we nog steeds heel gewoon met zijn allen (M/V). Maar dat is het natuurlijk niet. Met een ingegroeide teennagel ga je immers wél naar een arts.
Menstruatietrots is zoveel logischer dan menstruatie schaamte. Want ga er maar aan staan: zo’n vijf dagen per maand bloeden zonder dood te gaan. Opgeteld zo’n 6,8 jaar van je leven. Daar valt het baren van de 1,7 kinderen die we volgens het CBS gemiddeld krijgen ietwat bij in het niet. Een regelmatige cyclus is een indicatie dat je gezond bent en dat alles naar behoren functioneert. Ergo: dat je sterk genoeg bent om je voort te planten. Dat je je niet elke dag van de maand precies hetzelfde voelt, is volkomen logisch als je de veranderende hormoonhuishouding gedurende de cyclus bekijkt. Hormonen zijn signaalstofjes. Als deze niet voor verandering zouden zorgen, dan doen ze hun werk niet goed. Daar een beetje oog voor hebben, is iets waarmee je over de hele linie je voordeel kunt doen.
Over Paula Kragten
Paula Kragten is een journalist/bladenmaker met jarenlange ervaring in de tijdschriftenwereld. Zij stelde zich de vraag waarom menstruatie nog altijd zo’n taboe is in een moderne samenleving. En waarom over elk denkbaar onderwerp een magazine wordt gemaakt, behalve over het vrouwenonderwerp bij uitstek: menstruatie. In 2014 begon ze daarom het online magazine Period! Een magazine met een missie: het onderwerp makkelijker bespreekbaar maken door het zo breed mogelijk te belichten.
Basis voor het magazine was een uitgebreid archief: Kragten verzamelde 25 jaar lang informatie over het wereldwijde menstruatietaboe met het idee er nog eens een boek over te maken. Het werd dus eerst een magazine. Dat initiatief bleef niet onopgemerkt: internationale media-aandacht was een feit. Een jaar na de lancering van de Nederlandstalige editie ging ook de Engelstalige editie online. Period! trekt lezers van alle leeftijden: jonge meiden met praktische vragen, dertigers met vragen over hun cyclus en vrouwen in de premenopauze die vaak weer puberdochters hebben.
Maart 2017 verscheen haar boek Mooi rood is niet lelijk bij Splint Media BV. Period! Magazine is inmiddels onderdeel van Period Media BV. Hét adres voor redactionele én commerciële content over vrouwen en hormonen, in de breedste zin van het woord. Paula Kragten werkt als consultant voor bedrijven in de menstruatiebranche, geeft lezingen en workshops aan een gevarieerd publiek (m/v) en is een veelgevraagd commentator in de media.
Meer weten?
Mail naar info@period.media of bel 06-27236828
Linkjes:
