Ken jij de 7 levenscyclussen van een vrouw

De periode van zeven jaar is een seizoen in een vrouwenleven. Zeven is het getal dat overeenstemt met de duur van de schijngestalten van de maan en het is het getal van andere als heilig beschouwde termijnen: de zeven dagen van de schepping, zeven dagen per week enzovoort.

Maar afgezien van deze mystieke interpretaties is er nog een die veel belangrijker is, en deze is:

Het leven van een vrouw is verdeeld in fasen van elk zeven jaar.

Elke periode van zeven jaar vertegenwoordigt een zekere reeks van ervaringen en lessen.

Deze stadia kunnen concreet opgevat worden als groeitermijnen, maar beter nog kunnen ze opgevat worden als geestelijke ontwikkelingsstadia die niet perse overeenstemmen met de chronologische leeftijd van een vrouw, ook al is dat soms wel het geval.

Sinds het begin der tijden is het leven van vrouwen verdeeld in fasen, die veelal te maken hebben met de veranderende vermogens van haar lichaam.

Het als een reeks voorstellen van het lichamelijke, geestelijke, emotionele en creatieve leven van een vrouw is nuttig, omdat ze daardoor in staat is te voorzien en zich voor te bereiden op, ‘wat er komen gaat’.

Wat er komen gaat is het specialisme van de instinctieve Ontembare Vrouw.

Zij weet het altijd.

Maar door de jaren heen, toen de oude wilde inwijdingsriten verloren raakten, zijn ook de lessen van de oudere vrouwen aan de jongere vrouwen over deze inherente vrouwelijk stadia verloren gegaan.

Observatie van de onrust, rusteloosheid, hete verlangen, veranderen en groeien van vrouwen, brengt de oude patronen of fasen van het innerlijk leven van vrouwen weer aan het licht.

Hoewel we aan deze stadia precieze namen kunnen geven, zijn het allemaal cycli van voltooiing, veroudering, dood en nieuw leven.

Hier volgen cycli van elk zeven jaar, die zich uitstrekken over het leven van een vrouw.

Elk heeft zijn riten en taken.

Het is aan ons om hieraan inhoud te geven.

Het volgende is bedoeld als metaforen voor psychische groei. De leeftijden en stadia van een vrouwenleven bieden zowel taken die we moeten volbrengen als houdingen die we ons eigen kunnen maken.

Als we, bijvoorbeeld, volgens het schema hieronder oud genoeg worden om de psychische ruimte en fase van de nevelwezens in te gaan, de plaats waar alle denken zo nieuw als morgen en zo oud als het begin der tijden is, merken we dat we weer een andere houding, een andere zienswijze aannemen en ook dat we de taken van het bewustzijn vanuit dat standpunt ontdekken en volbrengen.

Maar als de metaforen maar uitgebreid genoeg zijn, kunnen we, op grond van wat ons bekend is en op grond van wat we over de oude kennis vermoeden, nieuwe inzichten voor onszelf construeren die zowel numineus als onmiddellijk te begrijpen zijn. Deze metaforen zijn losjes gebaseerd op empirische ervaring en observatie, ontwikkelingspsychologie en fenomenen aangetroffen in scheppingsmythen, die allemaal veel oude sporen van menselijke psychologie bevatten.

Het is niet de bedoeling dat deze fasen onverbiddelijk gekoppeld worden aan chronologische leeftijd, want sommige vrouwen bevinden zich op tachtigjarige leeftijd nog in de ontwikkelingsfase van het jonge meisje en sommige vrouwen zijn op veertigjarige leeftijd in de psychische wereld van de nevelwezens en sommige twintigjarige zijn net zo door het leven getekend als oude bessen die een heel leven achter de rug hebben. De leeftijden moeten niet hiërarchisch opgevat worden, maar horen eenvoudig bij het bewustzijn van vrouwen en de groei van hun zielenleven.

Elke leeftijd symboliseert een verandering in houding, een verandering in taken die verricht moeten worden en een verandering in waarden.

0- 7 leeftijd van het lichaam en dromen / socialisatie, maar met behoud van de verbeelding.

7-14 leeftijd van het scheiden maar toch verweven van rede en verbeelding.

14-21 leeftijd van het nieuwe lichaam / jonge meisjesjaren / het ontplooien maar toch beschermen van de sensualiteit.

21-28 leeftijd van de nieuwe wereld / nieuw leven / het verkennen van de werelden.

28-35 leeftijd van de moeder / anderen en zelf leren bemoederen.

35-42 leeftijd van de zoeker / zichzelf leren bemoederen / het zelf zoeken.

42-49 leeftijd van de jonge oude bes / het verre kamp vinden / anderen moed schenken.

49-56 leeftijd van de onderwereld / het leren van de woorden en riten.

56-63 leeftijd van de keuze / het kiezen van je wereld en het werk dat nog gedaan moet worden.

63-70 leeftijd van het waakster worden / het herzien van alles wat je geleerd hebt.

70-77 leeftijd van de verjeugdiging / meer oude bes-zijn.

77-84 leeftijd van de nevelwezens / meer van het grote in het kleine ontdekken.

84-91 leeftijd van het weven met de scharlaken draad / het weven ven leven begrijpen.

91-98 leeftijd van het etherische / minder zeggen, meer zijn.

98-105 leeftijd van de pneuma, de adem.

105+ leeftijd van de tijdeloosheid.

Voor veel vrouwen beweegt de eerste helft van deze fasen van het vrouwelijk inzicht, zeg maar tot aan haar veertigste ongeveer, zich duidelijk van de omvangrijke hoeveelheid instinctieve kennis van het kind naar het lichamelijk weten van de innerlijke moeder. Maar in de tweede serie fasen wordt het lichaam bijna helemaal een inwendig waarnemingsinstrument en worden vrouwen steeds schepzinniger.

Terwijl een vrouw deze cycli doormaakt, worden haar defensieve, beschermende, ondoordringbare lagen steeds dunner totdat haar ziel zelf erdoorheen begint te schijnen. Als we ouder worden, kunnen we de activiteit van de ziel in de lichaamspsyche verrassend duidelijk waarnemen en zien.

Dus zeven is het getal van de inwijding.

In de archetypische psychologie komen letterlijk tientallen verwijzingen naar het symbool zeven voor.

Eén verwijzing die ik heel waardevol voor vrouwen vind, omdat hij hen kan helpen de taken die voor hen liggen te onderscheiden en hun huidige positie in het onderaardse bos te bepalen, is afkomstig van de oude eigenschappen die aan de zeven zintuigen werden toegekend.

Deze symbolische eigenschappen zouden bij alle mensen voorkomen en schijnen een inwijding in de ziel tot stand te hebben gebracht door middel van metaforen en de werkelijk stelsels van het lichaam.

Volgens de oude leer van de Nahua vertegenwoordigen de zintuigen aspecten van de ziel of het ‘innerlijke heilige lichaam’ en moeten ze geoefend en ontwikkeld worden.

In het kort komt het erop neer dat er zeven zintuigen zijn en dus de zeven taakgebieden: bezieling, spraak, smaak, gevoel, gezicht, gehoor en reuk.

Elk zintuig zou onder invloed staan van een kracht uit de hemel. Om nu weer even naar de aarde terug te keren – als vrouwen, die in een groep werken over deze dingen praten, ze beschrijven, verkennen, uitpluizen, kunnen ze deze metaforen, in hetzelfde verband, gebruiken om iets te proberen te ontraadselen van de geheimen van de zintuigen: vuur bezielt, aarde verwekt een gevoelssensatie, water verwekt spraak, lucht verwekt smaak, mist verwekt gezicht, bloemen verwekken gehoor, de zuidenwind verwekt reuk.