Wil je dat je kind opgroeit als een alleenstaande ouder? Zelfs de alleenstaande ouder wiens perfecte leven op orde is, zou waarschijnlijk, nee zeggen. Het pad naar waar jij nu bent was niet makkelijk en soms behoorlijk pijnlijk, en wie wil dat zijn of haar kinderen zoiets meemaken? Dus, jij mag je kinderen gaan vertellen een huwelijk of een partnerrelatie, zodat ze een goede en gezonde uitgangspositie hebben voor hun toekomst met een partner. Want wat jou is overkomen hoeft je niet door te geven aan je kinderen. Laat jou pijn of keuze niet hun keuze worden.
Misschien voel je je te weinig een ervaringsdeskundige op dit gebied. Goed nieuws: dat hoeft niet! Sterker nog, je eigen fouten kunnen goede leermomenten zijn. Daarom zijn deze 3 tips die je kunt gebruiken als je het over partnerrelatie wilt hebben.
Hoe ga je het gesprek met je kind aan over partner relaties
Wees eerlijk tegen hen.
Heb je al met je kinderen gesproken over waarom jij en hun vader niet meer samen zijn? Een deel van jou verhaal richting de kinderen bestaat uit discussies over respect, samenwerking en liefde, en ze vragen zich misschien af hoe en waarom jullie relatie is stukgelopen. Ik moedig je aan om open en eerlijk te zijn, en afgestemd op hun leeftijd, natuurlijk. Leg uit waar jullie de fout in zijn gegaan, maar let er ook op dat je woorden dat ze niet tegen de andere ouder opgezet worden. Kinderen blijven loyaal richting beide ouders.
Kijk ook naar je eigen aandeel.
Schuif alsjeblieft niet alle schuld op de vader of moeder, ook al is hij/zij degene die de scheiding heeft aangevraagd. Er zijn twee nodig om een huwelijk te laten werken en het is heel goed mogelijk dat er aan beide kanten het fout is gegaan. Zorg dat je op tijd de beslissing neemt om alle verbittering en rancune opzij te zetten zodat het proces van herstel kan plaatsvinden. Als je dit doet, krijg je ook een veel duidelijker beeld van je fouten, en de kans om ze zo goed mogelijk te herstellen.
Onthoud waarom je dit doet.
Terugkomend op de vraag of je wilt dat je kind opgroeit als een alleenstaande ouder, hoop ik dat je zult zeggen: “Absoluut niet!” De vraag wordt dan als volgt: Wat ben je bereid te doen om in je kinderen te investeren en ze te leren hoe het huwelijk ook kan zijn? Ben je in staat om persoonlijke problemen opzij te zetten voor het grotere geheel van je kinderen? Dat is waar het bij ouderschap allemaal om draait.
Mam/paps, je bent volledig in staat om je kinderen op dit cruciale gebied van hun leven bij te staan. Maak je sterk voor het huwelijk of partnerschap. Wees positief over het huwelijk of partnerschap wanneer je de kans krijgt. Leer je dochter wat een goede echtgenote is en wat je in een echtgenoot mag verwachten. Laat je zoon opgroeien tot de man op wie zijn toekomstige vrouw kan rekenen en welke kwaliteiten hij in zijn vrouw kan zoeken. Dat het uiteindelijk draait om geven en nemen, dat hier een balans in mag zitten. Dat je elkaar de vrijheid gunt, vertrouwen en goed communiceren met elkaar heel belangrijk is.
En als je een koppel ziet dat een gezond partnerschap nastreeft, kniel dan voor je kind neer, wijs het koppel aan en fluister in het oor van je kind: “Dat is wat ik ooit voor jou wil”.
Weet jij nog een manier waarop alleenstaande ouders hun kinderen kunnen leren wat het huwelijk inhoudt?
